Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depreminin üzerinden 10 aydan fazla zaman geçti hala dertlerine derman olacak bir destekte bulunulmadı. Sanki yıkımın en çok olduğu Antakya, İskenderun olmak üzere tüm deprem bölgelerimizden vazgeçilmiş gibi..
Unutulduk !
Neler mi unutuldu?
Enkaz altında can veren 15 yaşındaki kızı Irmak Leyla'nin eline sımsıkı sarılan ve saatlerce tutan baba Mesut Hançer unutuldu.
Irmak Leyla Hançer 15 yaşındaydı.
Kızını depremde kaybeden babanın acı isyanı bugün bile kulaklarımda çınlıyor:
"Bu acı tarif edilemez. Hiçbir yerde tarif edilemez. Anne gider kolun kırılır, baba gider kolun kırılır, kardeş yıkılır ama evlat gittiği zaman ciğer, kalp, can hepsi gidiyormuş. O kendi ellerimle toprağa koymak daha acıymış evlat acısı."
Affet bizi Mesut baba!

X X X

Hatay da bir başka baba da kızının cenazesini araç bulamayınca bir motosikletin arkasında kefene sarılı ama saçları motordan sarkmış şekilde köyüne götürmek zorunda kalıyor.
Çaresiz baba sen de bizi affet!

X X X

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depreminde Hatay'daki Rönesans Rezidans'ta çocuklarıyla kaybolan öğretmen Tuğba Koşar’ın annesi, depremin üzerinden aylar geçmesine rağmen bulunamayan kızı ve çocuklarının cenazesi için enkazın tekrar aranmasını istedi. Cumhurbaşkanı Erdoğan'a seslenen acılı anne Suna Öztürk, “20 gün boyunca bekledik fakat enkazdan bir buluntuya rastlamadık. Onun için tekrar enkazın aranmasını istiyoruz. Arama komisyonu oluşturmanızı istiyoruz. Bu enkazların içinden kayıplarımızın bulunmasını istiyoruz. Bize bir kemik parçası bahşedin, evlatlarımızın birer mezarı olsun" dedi.
Affet bizi Suna anne!

X X X

Hatay'ın Antakya ilçesinde 250 daireden oluşan Rönesans Rezidans'ta yaşayan öğretmen Biray Beşerikli ile 6 yaşındaki kızı Nazende Dila Açıkgöz’den deprem gününden sonra haber alınamadı. Beşerikli ailesinin beklediği haber depremden 180 gün sonra geldi.
Anne Nilay Beşerikli: "Bizi aradıkları zaman 'Size ne diyeceğimizi bilmiyoruz' diyorlar. Gözünüz aydın diyebilirsiniz." dedi.
180 gün boyunca kızının ve torunun cenazesini sana veremedik Nilay Anne..
Sen de affet bizi!

X X X

Deprem anında içinde bulundukları binanın yıkılacağını anlayan Tıp Fakültesi öğrencisi Durmuş Ali Kaba kardeşini korumak için üstüne kapandı fakat maalesef günler sonra ikisinin cenazesi birbirine sarılmış şekilde bulundu.
Seni ve kardeşini sağ çıkaramadık, sen de bizi affet Durmuş Ali kardeşim..

X X X

Hatay Antakya Armutlu mahallesinde bir binadan 3 vatandaşımızın cansız bedenine ulasilirken başka anne, gözyaşı dökerek “Nasıl kurtaramadık oğlumu?” diye feryat ediyor.

X X X

Sadece bu kadar mı?
Tabi ki hayır..
Resmi kayıtlara göre 60 bine yakın vatandaşımızı kaybettiğimiz 6 Şubat depreminde daha binlerce böyle acı hikayeler var.

Türkiye maalesef deprem sonrası kurtarma çalışmalarında tek kelime ile sınıfta kaldı.
İnsanlar enkazlarda soğuktan, yardımların geç gelmesinden, bilinçsiz enkaz kaldırma çalışmalarından dolayı boşu boşuna öldüler.
Çoğu kurtarilabilirdi...
Çoğu halen aramızda olabilirdi ama maalesef şehit oldular.

Affedin bizi...
Biz imkanlarimiz dogrultusunda vatandaş olarak elimizden geleni yaptık ama çaresiz kaldık.

Affedin bizi...
Millet olduk, ama çare olamadık.

Affedin bizi....