Bayram; sevdikleriniz yanınızda olduğu zaman güzeldir. 
Bayram gelmeden önce hazırlıklar başlar bilirsiniz. Alışverişler yapılır. Günler öncesinden dip bucak ev temizlenir. 
Perdeler, halılar her şey yıkanır. Büfede ne varsa iner hepsi elden geçer. Ütülenir, kolalanır, ayy çocukluk ve gençliğimin en yoğun travmasıdır. Aklıma gelince tüylerim diken diken oldu yine.. 
İçli köfteler, sarmalar dolmalar, kuru fasulyeler, kaytaz böreği, ekmek kadayıfı, baklava, güllaç hımmm ne lezzetli ne güzel ne mutlu olurduk. 
Kıtlıktan çıkmış gibi hazırlıklar yapılırdı. Hem ev halkına, hem gelen giden misafirlere ikram edilirdi.
Bayram sabahı masalar kurulur. Bir keyifle o yemekler yenilir. Sonra kahve ve tatlı faslına geçilmeden önce ailece bayramlaşılır. Sonra da büyüklere bayramlaşmaya gidilirdi.
Babam öldü. Kardeşlerim, sevdiklerim uzaklara gitti. Bir anam, bir ben kaldık. Ne baş köşeye oturacak ne eli öpülecek ne sofrada güle oynaya yemek yiyecek kimse kaldı.
Tabi bu masalar, bayramlar sadece ailemizle ilgili değildi. 
Milletçe enflasyon patlamadan, emekliler ötelenmeden, asgari ücretliye küfredilmeden önceydi. 
Türk kahvesinin kilosu 360 tl. Yarım kilo çifte kavrulmuş 260 tl. Olmuş etin fiyatı uçuşta baklagiller el yakıyor.
Ah ahh Yaşar Kemal’in “Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık” dediği gibi bir sokum etli kuruya, pilav ve cacığına kaldık vesselam..
Herkese sağlıklı, huzurlu, mutlu ve bolluk içinde nice güzel bayramlar dilerim.
Sağlıkla kalın...