“Ah nerede o eski bayramlar!”... Bu içten sızlanış, her bayramda dillerden düşmeyen bir serzeniş haline geldi adeta. Peki, eski bayramları bu kadar özel kılan neydi? Neden o günleri özlemle anıyoruz? Eski bayramlar, samimiyetin ve sevginin kokusunu taşır, aile büyüklerinin sıcaklığını ve çocukluğun coşkusunu barındırırdı. Bayram sabahı erkenden kalkıp, yeni elbiselerimizi giyer, büyüklerimizin elini öper, bayram harçlığımızı alırdık. Sofralar bayram yemekleri ile dolup taşar, misafirler evleri şenlendirirdi. Komşular kapıdan içeri girer girmez kucaklaşıp bayramlaşırdı. Bayramlar sadece aile büyüklerini ziyaret edip harçlık almakla sınırlı değildi. Sokaklarda oyunlar oynanır, mahalledeki çocuklar bir araya gelip top koşturulur, köşe bucak saklambaç oynanırdı. Büyüklerimiz kağıt oynayıp sohbet eder, biz de onları izler, bayram şekerlerinin tadını çıkarırdık. Eski bayramların en önemli özelliklerinden biri de samimiyetti. Maddi imkanlar bugünkü kadar olmasa da, gönüller zengindi. Paylaşmanın ve bir arada olmanın keyfi her şeye yeterdi. Komşular komşulara, akraba akrabaya el öper, bayramlaşır, birbirilerini sevindirirdi. Peki, ne oldu da eski bayramların yerini bu hüzünlü sızlanışlar aldı? Hızlı geçen zaman mıydı, değişen yaşam tarzımız mıydı, yoksa biz mi değiştik? Belki de her şeyden biraz... Günümüzde bayramlar sanki birer tatil gibi algılanıyor. Aile ziyaretleri ve bayramlaşmalar yerini alışveriş merkezlerine ve eğlence mekanlarına bıraktı. Komşuluk ilişkileri zayıfladı, mahalle kültürü yok olmaya yüz tuttu. Çocuklar sokaklarda oyun oynamak yerine tablet ve bilgisayarlarıyla vakit geçirmeyi tercih ediyor. Eski bayramları geri getirmek imkansız belki de. Ama en azından özünü yaşatmak elimizde. Aile büyüklerimizi ihmal etmeden, sevdiklerimizle vakit geçirerek, komşularımızla bayramlaşarak eski bayramların ruhunu yaşatabiliriz. Belki de o zaman, “Ah nerede o eski bayramlar?” demek yerine, “Bayramlar hala güzel!” diyebiliriz. Bayramlar sadece birkaç günlük tatilden ibaret değildir. Aile, sevgi ve paylaşmanın en güzel şekilde yaşandığı özel günlerdir. Bu günleri özlemle anmak yerine, özünü yaşatmak ve gelecek nesillere aktarmak hepimizin görevidir.